Co może wywoływać upławy? Jak sobie z nimi radzić?

Ślady na bieliźnie niekoniecznie świadczyć muszą o poważnej infekcji. Jeśli jednak towarzyszy im pieczenie i świąd to sygnał, że mogło dojść do infekcji okolic intymnych. Co wówczas zrobić? Jak radzić sobie z upławami?

Konsystencja wydzieliny, jej kolor i ilość zależą od zmian hormonalnych, które w naturalny sposób zachodzą co miesiąc w organizmie każdej kobiety. Czasami więc niekoniecznie świadczy o chorobie – może być oznaką prawidłowego działania organizmu. U zdrowych pań wydzielina jest bezwonna i ma kolor biały. Jej konsystencja bywa różna w zależności od fazy cyklu.

Niepokojące upławy, swędzenie i pieczenie

Jeśli wydzielinie towarzyszy swędzenie i pieczenie, nierzadko utrudniające oddawanie moczu i uniemożliwiające odbywanie stosunków seksualnych to znak, że doszło do infekcji okolic intymnych. Przyczyną upławów mogą być infekcje intymne: grzybica, rzęsistkowica lub bakteryjne zakażenie pochwy. Wydzielina pozostawiona na bieliźnie może wówczas przybrać kolor żółtawy, żółtozielony, zaś jej konsystencja jest serwatkowata lub pienista. Zapach upławów jest nieprzyjemny i ma rybi posmak. W przypadku zaobserwowania takich objawów konieczna jest wizyta u lekarza ginekologa, który stwierdzi, co może być przyczyną: bakterie, grzyby, a może jedno i drugie. Zignorowane infekcje mogą okazać się szkodliwe dla prawidłowego funkcjonowania narządów rodnych, a to w dalszej perspektywie może bywa przyczyną niepłodności.

Kto cierpi na upławy?

Upławy to dolegliwość, na którą cierpi nawet co piąta kobieta. Zaburzenia równowagi w mikroflorze bakteryjnej sprzyjają rozwojowi infekcji bakteriami beztlenowymi i grzybami. U młodych kobiet dolegliwość ta występuje częściej i może być związana z częstymi zmianami partnerów seksualnych. Nie bez znaczenia pozostaje również stosowanie tamponów.

Zazwyczaj w przypadku infekcji intymnych skuteczne okazuje się leczenie farmakologiczne. Warto również wspomóc się rozmaitymi, szeroko dostępnymi preparatami, które zwalczają kłopotliwe upławy. Dobrze, jeśli leczeniu podda się również partner seksualny chorej kobiety.

 

Materiał zewnętrzny